Opština Lapovo je opština u Šumadijskom okrugu. Sastoji se iz dva naselja, Lapovo (varošica) i Lapovo (selo). Prema popisu iz 2011. godine u opštini živi 7.837 ljudi.

Lapovo se nalazi u središnjem delu toka Velike Morave. Naselje se pruža pravcem sever- jug koje je sa tri strane okruženo rekama. Na severu reka Rača, na jugu Lepenica koje teku u istom pravcu paralelne jedna na drugu koje se ulivaju u Veliku Moravu , a sa istočne strane se nalazi brdo koje predstavlja poslednje obronke planine Rudnik. Ukupna površina Lapova iznosi 55 km2. Lapovo je na nadmorskoj visini od 107 metara. Položaj je određen koordinatama između 440 08, 45” i 440 13, 30“ SGŠ i 210 01, 20“ i 210 09, 30“ IGD.

Lapovo predstavlja značajan saobraćajni čvor Srbije zbog toga što kroz Lapovo prolazi auto- put E- 75 koji povezuje srednju Evropu i Bliski istok. Uporedo sa auto- putem nalazi se međunarodna železnička pruga Beograd- Niš- Skoplje- Atina.

Povoljan geografski položaj i prirodni uslovi Lapova i okoline bili su pogodni za ljudski život još od najstarijih vremena. Svedok toga su arheološka nalazišta koja datiraju iz antičkog perioda. Mnogi istoričari smatraju da je arheološki lokalitet „Šavac“ preteča današnjeg Lapova. Na mestu rimskog naselja „Šavac“, u srednjem veku spominje se selo „Šavče“ u povelji kneza Lazara iz 1381, godine koje on daruje manastiru Ravanici. Godine 1398. despot Stefan Lazarević navodi da mu je u pobuni koja se vodila protiv njega, najviše pomogao verni vojvoda Mihajlo, gospodar „Hlapove Poljane“(Lapovo).

Iz svega ovoga se može zaključiti da je Lapovo naselje srednjovekovnog porekla. Kroz istoriju je promenilo puno naziva, a današnji naziv je dobilo u 18. veku.

Po oslobođenju od Turaka, Lapovo, zbog svog ekonomsko- geogrfskog položaja je naglo počelo da se razvija. 1826, godine je u Lapovu sagrađena crkva, a 17, marta 1896, godine kraljevim ukazom je progašeno za varošicu. Do tada je bilo najveće selo u Srbiji koje je zanatlijske radnje, mehane, dućane u železničku stanicu.Lapovo nastavlja svoj razvoj uzlaznom putanjom, povećava se i broj stanovnika. 1912, godine završena je izgradnja crkve, koja koja je posvećena Prepodobnoj Materi Paraskevi.

Te 1912, počinje Prvi Balkanski rat, nedugo posle Prvog i Drugi,a posle i Prvi svetski rat ili kako su ga u to vreme zvali Veliki rat, jer većeg nije bilo do tada. U svim tim ratovima mnogi Lapovci su dali živote za svoju otadžbinu. Usledilo je oslobođenje, a pošto je Lapovo bilo mesto od strateškog značaja, neprijatelj je uništio saobraćajne objekte.

Sledi period blagostanja, obnova zemlje. Cena slobode bila je prevelika, mnogo radno sposobnih muškaraca je poginulo u ratovima. 1928, godine, u vreme krize iz Lapova se iselilo petnaestak porodica, uglavnom siromašnih, bez zemlje. Oni su dobili manastirsko zemljište u okoloni Tetova, a mnogi od njih su se vratili u zavičaj.

U međuratnom periodu osnovano je lovište i obnovljena je svilara.

Približava se Drugi svetski rat, a Jugoslavija ponovo biva napadnuta i ulazi u rat. Usledio je munjeviti poraz i okupacija od nacističke Nemačke. Nemcima je bilo važna tačka u daljem prodoru prema Grčkoj, zato su najviše branili prugu koja je bila najčešća meta borcima Partizanskog pokreta. Mnogo Lapovaca je poginulo u tim akcijama protiv okupatora. Posle četiri godina rata dolazi oslobođenje. Nemačka je poražena, a u Jugoslaviji vlast preuzimaju komunisti. Sledi obnova zemlje, osnivaju se preduzeća, zadruge itd. Dolaskom nove vlasti, Lapovo gubi status opštine koji je dobilo 1955. godine i od 1. januara 1960. godine nalazi se u okviru opštine Batočina sve do 1991. godine kada opet dobija status opštine.